Mniej więcej w połowie XIX wieku w wyniku migracji rolników do Stanów Zjednoczonych większość rolników zaczęła oczyszczać nieużytki, przesuwając się odpowiednio na zachód, w stronę równin i południowo-zachodniej granicy. W miarę migracji rolnictwa rolnicy stali się bardziej świadomi zmieniającego się środowiska, co oznaczało stopniowe przejście z lasów w regionie wschodnim do bardziej suchego klimatu łąk na zachodzie. Różnica temperatur i położenia geograficznego doprowadziła do bardzo odmiennych roślin i zwyczajów na obu obszarach. Zanim teren został oczyszczony, był kamienisty i brakowało mu wody. Kiedy pojawiło się rolnictwo, brak lokalnie dostosowanych narzędzi i technik rolniczych oznaczał, że znaczna część ziemi była niezamieszkana i nieodebrana. Aby dostosować się do nowego środowiska sadzenia, wielu rolników zaczęło stawiać ogrodzenia z drutu kolczastego na swoich obszarach sadzenia.
Ze względu na migrację ze wschodu na zachód, ze względu na ogromną liczbę ludzi dostarczających surowce, na początku wschodu zbudowali kamienne mury, w procesie migracji na zachód znaleźli wiele wysokich drzew, drewnianych płotów i z surowego materiały z tego obszaru stopniowo rozprzestrzeniały się na południe, w tamtym czasie tania siła robocza i budowa stała się bardzo łatwa, ale w najbardziej wysuniętej na zachód części ze względu na kamienie i drzewa nie było ich tak dużo, ogrodzenie nie było tak szeroko rozstawione. Jednak na dalekim zachodzie, gdzie kamieni i drzew nie było tak dużo, szermierka nie była tak powszechnie praktykowana.
W początkach rekultywacji gruntów, ze względu na brak materiałów, tradycyjna koncepcja ogrodzeń ludzi może odgrywać rolę ochronną na ich własnych granicach przed innymi siłami zewnętrznymi w celu zniszczenia i deptania przez zwierzęta, dlatego poczucie ochrony jest bardzo silne.
Z powodu braku drewna i kamienia ludzie zaczęli szukać alternatyw dla ogrodzeń chroniących swoje uprawy. Na początku lat sześćdziesiątych i siedemdziesiątych XIX wieku zaczęto uprawiać rośliny cierniowe do ogrodzeń, ale z niewielkim sukcesem ze względu na niedostatek roślin, ich wysoką cenę i niedogodności związane z konstruowaniem ogrodzeń, zarzucono je. Brak ogrodzenia utrudniał oczyszczanie terenu. Dopiero w 1873 roku nowe badania zmieniły ich trudną sytuację, kiedy DeKalb w stanie Illinois wynalazł zastosowanie drutu kolczastego do utrzymania swojej ziemi. Od tego momentu drut kolczasty właśnie wszedł do historii branży.
Proces i technologia produkcji.
W Chinach większość fabryk produkujących drut kolczasty używa drutu ocynkowanego lub drutu powlekanego tworzywem sztucznym bezpośrednio do drutu kolczastego. Ta metoda splatania i skręcania drutu kolczastego zwiększa wydajność produkcji, ale czasami ma tę wadę, że drut kolczasty nie jest wystarczająco zamocowany. Wraz z rozwojem technologii niektórzy producenci zaczęli stosować dodatkowo proces zagniatania, dzięki czemu powierzchnia drutu nie jest całkowicie zaokrąglona, co znacznie poprawia stabilizację drutu kolczastego.
Czas publikacji: 1 listopada 2023 r